اِنـصـــآفــــ نـیـستــــــ
کــه دُنـیــآ آنـقـَـدر کـوچَـکـــــ بـآشـَــد
کــه آدَمـ هــآےِ تـکـرآرِے رآ روزے صـَـد بــآر بــِبـیـنــی
و آنـقـَـدر بـُزرگــــــ بــآشَــد
کــه نـَتـَـوآنـی آن ڪٙﺳﮯ رآ ڪﮧ دلـَــ ـ ـتـــــ مـیـخواهــَـد،
حـَـتــی یـِکــــ بــآر بـبــیـنــــی...!

ترجیح مــےבهم همــﮧ را غریبــﮧ صـבا کنم.!

تا وقتــے از پشت خنجر میزننـב...

با خوבم بگویم...........

بـے خیال..!

از غریبــﮧ بیش از ایـטּ انتظارے نیست...!

آاای آدم ها ...

این ها که می نویسم ...

یعنی ... چقدر زیاد دلم می خواهد ...

کسی باشد ... بپرسد ... : " خوبی ... ؟

פֿـوבت בل בاבے

لطفا بیـا جوابــ ایــלּ בلتنگیـا رو هم بـבه بـے زפـمت !

این جماعت می گفتند اشکهایت را
خرج رفتنش نکن ...
راست می گفتند
بی من

تو مفت هم نمی ارزی